Pora wilków nastała!
Ostatnie życiodajne promienie
Odpłynęły gdzieś
Za horyzont ważnych spraw.
Wiedz, że
Nawet o tej porze jest pięknie!
Łysy, błotem poplamiony
Uśmiecha się do mnie,
Rzucając swoje chłodne spojrzenie
Na ciszę wszechświata.
Jest tego niewiele,
Ale wystarczy abym mógł
Dostrzec piękno istnienia!
Nie wiesz jak, to jest, iść przez życie
Z dziecięcą wrażliwością!
Musisz być gotów,
Odrzucić utarte wzory myślenia,
To nie są wygłupy
Kloszarda wchłoniętego przez niedorzeczność.
Zaprosiłbym Cię do siebie,
Ale to by było
Żerowanie na słabości.
Czy Ty, aby na pewno
Znasz Sen Życia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz