jest w nas

wyobraźnia osamotniona w lękach

nie znosi pustki

płynie niezależnie

płomiennymi błyskami

pod osłoną rzęs

obiektyw złączył zuchwały żywioł

niezależnie o czym mówimy

nie zastąpię tej głębi 

cisza

cisza,

leniwie rozpływa się w ustach

tak jak wiatrem niesiona

wiosenna woń, gdy...

o w pół do czwartej

spacer o świcie

milionem diamentów

ozdabia sen...