Chodzę po pustyni przeznaczenia,
Pełnej suchych wspomnień,
Gorących przeżyć z zapomnianych chwil.
A jednak w butach pada deszcz,
Stopy mokre od smutku łez, smutku
Za nową, soczystą, dojrzałą
W ciepłe chwile Oazą.
Czy pozwolisz mi, wtulić się
W cień twojej korony?
Czy pozwolisz mi, odnaleźć
Słodki nektar życia
W studni Twoich ust?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz